Gwardian zakonu: o. Janusz Łazarczyk

ul. Narutowicza 3

tel.: (044) 683-21-22

Pierwsza świątynia znajdująca się na miejscu obecnego klasztoru ufundowana została prawdopodobnie przez Leszka Czarnego. Po jej zniszczeniu, dzięki Władysławowi Łokietkowi, wybudowano w 1328 roku nową świątynię. Pożary i wojny sprawiły, że od połowy XV wieku przez około 80 lat kościół pozbawiony był opieki zakonników, którzy w tym czasie przebywali w pobliskiej Brzeźnicy. Dopiero hojność królowej Bony pozwoliła im w 1543 r. na powrót do Radomska. Królowa ufundowała nawę kościoła, która spłonęła w pożarze w 1641 r. Odbudowana nawa wraz z gotyckim prezbiterium są najstarszymi z miejskich zabytków. 1 listopada 1728 roku zakonnicy doczekali się położenia kamienia węgielnego pod nowy murowany klasztor, którego budowę ukończono w 1737 roku. Efektem wieloletniej budowy był trzyskrzydłowy, kryty gontem budynek. Wtedy właśnie kościół zyskał wieżę, górującą nad bryłą świątyni i klasztorem, widoczną z najdalszych dzielnic miasta. 8 września 1818 roku w pożarze spłonął dach klasztoru. Wyremontowany w 1828 r. aż do powojennych czasów czekał na gruntowniejsze naprawy. Pod koniec lat 70-tych zmieniono pokrycie dachowe, zastępując gonty blachą miedzianą, wzmocniono pękające mury kościoła i sygnaturki.

W wystroju kościoła bez trudu rozpoznaje się elementy dekoracyjne właściwe dla baroku. Zwraca uwagę bogactwo złoceń, mnogość postaci aniołków, ażurowe rzeźby oraz liczne motywy roślinne. Wszystkie ołtarze, ambona, a także konfesjonał pochodzą z drugiej połowy XVIII wieku. Wśród nich jedynie ołtarz główny, wykonany ze szczególnym przepychem, jest zabytkiem XVII-wiecznym. W jego centralnej części umieszczono XVIII-wieczną rzeźbę Chrystusa na krzyżu, pod którym znajdują się złote skały, symbolizujące Golgotę. Po bokach rzeźby umieszczono sześć złotych kolumn, trzy po każdej ze stron. Na wysuniętych podstawach stoją naturalnej wielkości posągi czterech ewangelistów. Na wieńczącym ołtarz gzymsie, w narożnikach, umieszczono postaci św. Grzegorza Wielkiego i św. Augustyna. Przy kościele znajduje się cmentarz otoczony murowanym parkanem, w który wkomponowana została czworoboczna dzwonnica o dwu kondygnacjach.